»Bog pa ni Bog mrtvih, ampak živih, kajti vsi živijo zanj.« (Lk 20,38)

Če živim zase, me ugonobi moja sebičnost. Če živim zanj, sem že deležen Njegovega življenja, ki je premagalo smrt. Smrt je namreč delo hudičeve nevoščljivosti. Jezus pa pokaže, da je smrt srečanje z Njim, ki je dal življenje zate in zame. Bog je namreč ljubitelj življenja in Bog živih. Smrt nima nič opraviti z Njim. Mi smo v Njem sinovi vstajenja. V smrti umremo svojemu grehu in odtujenosti Bogu, sebi in bližnjim. Dokončno in zares oživimo.

"Dios no es el Dios de los muertos, sino de los vivos, porque todos viven para él". (Lucas 20:38)

Si vivo para mí, mi egoísmo me alcanza. Si vivo para Él, ya participo de su vida, que ha vencido a la muerte. Porque la muerte es obra de los celos del diablo. Pero Jesús muestra que la muerte es un encuentro con Aquel que dio su vida por ti y por mí. Porque Dios es el amante de la vida y el Dios de los vivos. La muerte no tiene nada que ver con Él. En Él somos hijos de la resurrección. En la muerte morimos a nuestro pecado y alienación de Dios, de nosotros mismos y de nuestro prójimo. Por fin estamos verdaderamente vivos.

"God is not the God of the dead, but of the living, for all live for him." (Luke 20:38)

If I live for myself, my selfishness catches up with me. If I live for Him, I already share in His life which has conquered death. For death is the work of the devil's jealousy. But Jesus shows that death is an encounter with Him who gave His life for you and for me. For God is the lover of life and the God of the living. Death has nothing to do with Him. We are sons of the resurrection in Him. In death we die to our sin and alienation from God, ourselves and our neighbours. We are finally and truly alive.