top of page

9.3.2024 – Opravičeni po milosti

»Nekaterim, ki so zaupali vase, da so pravični, in so zaničevali druge, je povedal tole priliko: »Dva človeka sta šla v tempelj molit: eden je bil farizej, drugi cestninar." (Lk 18,9-10)

Povabljena sva v priliko o farizeju in cestninarju. Oba gresta v tempelj, da bi molila, vendar se njune molitve med seboj zelo razlikujejo. Molitev farizeja je zelo neiskrena in nepoštena, medtem ko je molitev cestninarja izjemno iskrena in poštena. Jezus zaključi z besedami, da je cestninar odšel domov opravičen, farizej pa ne. Pravi: "...kajti vsak, ki se povzdiguje, bo ponižan, in tisti, ki se ponižuje, bo povišan."

Resnična ponižnost je preprosto biti iskren. V življenju prepogosto nismo iskreni niti do sebe niti do Boga, niti do bližnjih. Da bi bila naša molitev prava molitev, naj bo iskrena in ponižna. Ponižnost najbolje izraža molitev cestninarja, ki je molil: "O Bog, bodi usmiljen meni grešniku."

Ali mi je lahko priznati svoj greh? Ko sprejemam in posledično dojemam Božje usmiljenje, je ta ponižnost veliko lažja. Bog ni Bog strogosti, ampak je Bog največjega usmiljenja. Ko razumem, da je Božja najgloblja želja, da nam odpusti in nas spravi s seboj, potem si bom globoko želel iskrene ponižnosti pred njim.

Postni čas je dragocen, da lahko temeljito premislim o svoji notranji drži: gradim na sebi ali na Bogu. Znova me vabi, da se odločim Zanj in živim sebe kot njegov dragoceni dom. To bo v moje življenje prineslo novo svobodo in milost. Gospod, odpri mi oči, da bom svoj greh videl tako jasno, kot ga vidiš Ti. Rad bi molil cestninarjevo molitev: "O Bog, usmili se mene, grešnika."

Razmislim o svojem grehu. S čim se zdaj najbolj spopadam? Ali imam pretekle grehe, ki jih nisem nikoli priznal? Ali imam stalne grehe, ki jih opravičujem, ignoriram in se nočem soočiti z njimi? Pogum. Naj ne pozabim, da je iskrena ponižnost pot do svobode in edini način, da sprejmem Božje opravičenje.

Naš usmiljeni Gospod, zahvaljujem se ti, ker nas ljubiš s popolno ljubeznijo. Zahvaljujem se ti za tvojo neverjetno globino usmiljenja. Pomagaj mi, da vidim vse svoje grehe ter se iskreno in ponižno obrnem k tebi in sprejmem tvoje odpuščanje. Sveti Duh odpri moje srce. Jezus, zaupam vate.

"A algunos que confiaban en sí mismos para ser justos, y despreciaban a los demás, les contó esta parábola:10 "Dos hombres subieron al templo a orar: uno era fariseo y el otro recaudador de impuestos." (Lucas 18:9-10)

Se nos invita a entrar en la parábola del fariseo y el recaudador de impuestos. Ambos van al templo a orar, pero sus oraciones son muy diferentes entre sí. La oración del fariseo es muy poco sincera y deshonesta, mientras que la oración del recaudador de impuestos es extremadamente sincera y honesta. Jesús concluye diciendo que el recaudador de impuestos se fue a casa justificado, pero el fariseo no. Dice: "...porque todo el que se enaltece será humillado, y el que se humilla será enaltecido".

La verdadera humildad es simplemente ser honesto. Demasiado a menudo en la vida no somos honestos con nosotros mismos y por lo tanto no somos honestos con Dios. Para que nuestra oración sea verdadera oración, debe ser sincera y humilde. Y la verdad humilde se expresa mejor en la oración del recaudador de impuestos que rezaba: "Oh Dios, ten compasión de mí, pecador".

¿Me resulta fácil confesar mi pecado? Cuando acepto y, en consecuencia, percibo la misericordia de Dios, esta humildad es mucho más fácil. Dios no es un Dios de severidad, sino un Dios de la mayor misericordia. Cuando comprendo que el deseo más profundo de Dios es perdonarnos y reconciliarnos con Él, entonces tendré un profundo deseo de humillarme sinceramente ante Él.

La Cuaresma es un tiempo precioso para reflexionar profundamente sobre mi conciencia y tomar nuevas decisiones para el futuro. Esto traerá nueva libertad y gracia a mi vida. Por eso quiero examinar honestamente mi conciencia para poder ver mi pecado tan claramente como Dios lo ve. Esto me permitirá rezar la oración del recaudador de impuestos: "Oh Dios, ten piedad de mí, pecador".

Reflexiono sobre mi pecado. ¿Con qué estoy luchando más en este momento? ¿Tengo pecados pasados que nunca he confesado? ¿Tengo pecados actuales que excuso, ignoro y me niego a afrontar? Valentía. Permíteme recordar que la humildad sincera es el camino hacia la libertad y la única manera de experimentar la justificación de Dios.

Señor misericordioso, gracias por amarnos con amor perfecto. Gracias por tu increíble profundidad de misericordia. Ayúdame a ver todos mis pecados y a dirigirme a ti con sinceridad y humildad y aceptar tu perdón. Espíritu Santo, abre mi corazón. Jesús, confío en ti.

50 views0 comments

Recent Posts

See All
bottom of page