David doživlja spletke in medsebojna obračunavanja kraljevskega dvora. Ne živi jih iz sebe, ampak z Bogom. Zaveda se svoje grešnosti in pokvarjenosti (dal je ubiti Urija, katerega ženo je poželel in si jo prilastil). Ko mečejo vanj kamenje in ga preklinjajo, on gleda Boga in se zaveda, da ga Bog po tem uči ponižnosti in resnične moči, ki je znotraj in v Bogu. Njegovo notranjo držo lepo povzemajo besede psalma 3. David je Božji sogovornik: »Vstani, Gospod, in me reši!« V evangeliju tudi človek s hudim duhom, ki živi med grobovi in se tolče s kamenjem, prizna Jezusovo Božjo moč. Legija hudobnih duhov ne more zadržati obsedenega človeka pod svojo oblastjo. Jezusova beseda ga razkrinka in izžene v svinje (za Jude nečiste živali). Ljudje niso opazili osvoboditve obsedenca, ampak so se zbali za svoje preživetje (vse svinje so se utopile) in Jezusa prosili, naj raje odide iz njihovih krajev. Farizeji bodo kasneje to njihovo željo s križanjem Jezusa dobesedno uresničili. Le osvobojeni obsedenec je začel oznanjati drugim, kaj mu je Gospod storil in kako ga je osvobodil.

David vive las intrigas y los recuentos mutuos de la corte real. No las vive desde sí mismo, sino con Dios. Es consciente de su pecaminosidad y depravación (hizo matar a Urías, cuya mujer codició y usurpó). Mientras le tiran piedras y le maldicen, mira a Dios y se da cuenta de que Dios le está enseñando con ello la humildad y el verdadero poder que hay dentro y en Dios. Su actitud interior se resume maravillosamente en las palabras del Salmo 3. David es el interlocutor de Dios: "¡Levántate, Señor, y sálvame!". En el Evangelio, incluso el hombre con el espíritu maligno, que vive entre las tumbas y se noquea a sí mismo con piedras, reconoce el poder de Dios en Jesús. La legión de espíritus malignos no puede mantener al hombre poseído bajo su poder. La gente no se percató de la liberación del endemoniado, pero, temiendo por su supervivencia (todos los cerdos se habían ahogado), suplicaron a Jesús que abandonara sus pueblos. Más tarde, los fariseos harían realidad su deseo crucificando a Jesús. Sólo el poseso liberado comenzó a proclamar a los demás lo que el Señor había hecho por él y cómo lo había liberado.